కొత్తావకాయే...తన కంటి ఎరుపాయే!

అది ఒక వేసవి సాయంత్రం!! 

నిప్పులు చెరిగిన సూర్యుడు కాస్తంత శాంతించాడు!!

చల్లని పిల్లగాలి చక్కిలిగింతలు పెడుతోంది!!

రివ్వున ఎగిరే గువ్వపిట్టలా.....మనసు ఆ పైరగాలిలో పడి ఎటో వెళ్ళిపోతోంది!!

డాబా మీద ఉన్న గట్టు పైన కూర్చొని చకచకా ఇంటికి వెళ్ళే పిట్టల్ని చూస్తూ......అలసిసొలసి కిందకి దిగిపోతున్న సూర్యుడికి టాటా చెబుతూ ఆ చల్లగాలిని ఆస్వాదిస్తూ ఉన్నా!

అంతలోనే తియ్యటి పిలుపొకటి చెవిని తాకింది.....'అమ్మలూ.....కిందకి రావే! పచ్చడి కలపాలి!' 

అమ్మ పుడుతూనే తేనే గొంతులో పోసుకుని పుట్టిందేమో....ఎప్పుడు ఇలాగే తియ్యగా పిలుస్తుంది!!

నేను డింగ్ డింగ్ అని రెండుమెట్ల మీదనించి ఒకేసారి దూకుతూ.....కిందకి వెళ్ళానా.....నాకోసం ఎదురు చూస్తున్నాయ్....చక్కగా ఆరబెట్టిన  మామిడి ముక్కలు. వాటిని చూడగానే ఎర్రగా ఉండే ఆవకాయే కళ్ళముందు కనపడుతోంది!!

ముందురోజు మా కూరగాయల రమేష్ కొట్టిచ్చిన ఆ మామిడి ముక్కల టెంకకి ఉన్న తొక్కు తీసి...ముక్కలు తుడిచి....ఆరబెట్టాము కదా....ఇప్పుడేమో పచ్చడి పట్టడం అన్నమాట!

వాటికి తగిన ఆవపిండి,ఉప్పు,కారం,పసుపు కలిపి అంతకు తగ్గ నూనె పోసి....అలా చేత్తో అమ్మ ఆ ముక్కల్ని కలియ తిప్పుతుంటే..... నాకు నోరు ఊరిపోతుంటే....ఆగలేక ఒక ముక్క తీసుకుని నాకేసా! హ్మ్! అప్పుడే కలిపిన ఊరని ఆవకాయ్ దబ్బ ఎలా ఉంటుంది?? అలాగే ఉంది నామొహం కూడా ఆ క్షణంలో!

చిరునవ్వు నవ్వింది అమ్మ! 

'నాలుగురోజులు ఆగవే! అంత ఆత్రమెందుకు! అప్పుడు ఇంతకి రెండింతలు రుచిగా లేకపోతె నన్నడుగు! ' అంది.

అంతటితో ఊరుకుందా....లేదు....నాకిష్టమని తియ్యగా ఉండే బెల్లమావకాయ కొంచెం కలిపింది.....వేడి చేయదని పెసరావకాయ కూడా కొంచెం కలిపింది.ఆ ఊరగాయల్నిఎంచక్కా జాడీలలో పెట్టి....వాసిన కట్టి.....చక్కగా దాచిపెట్టేసింది!

అబ్బబ్బ! నా వల్లకాట్లేదు.....అవన్నీ చూస్తుంటే! అన్నీ ఒకేసారి తినేయాలని అనిపిస్తోంది!! కాని ఎలా?

హ్మ్! సరే...నాలుగురోజులు డెడ్ లైన్...... అప్పటికి ఆవకాయ పెట్టలేదో.........'ప్రియ' పికిల్ తెచ్చేసుకుంటా! అని అల్టిమేటం ఇచ్చా మా అమ్మకి! 

'చూద్దాం! అమ్మ పెట్టె ఆవకాయ రుచి నీకు ఆ 'ప్రియ' పికిల్లో ఎలా వస్తుందో!'

చాలెంజ్-చాలెంజ్....

నాలుగురోజుల తరువాత.....

ఆ రోజు సాయంత్రం......ఆకాశమంతా  నిండైన నీలిరంగు నింపుకున్న ఒత్తైన మబ్బులతో ఊరిస్తోంది!!

ఒక్కో చినుకు.....పడనా...వద్దా అని ఆలోచించి.....నీలినింగికురలనించి జాలువారుతోంది!!

కమ్మటి మట్టి వాసన.....గుండెలనిండా నిండిపోతోంటే.........వేడివేడిగా ఏమైనా తినాలనిపించింది!!

'అమ్మా.....పకోడీ వేయవా?' అని అడిగేలోపు.....కొత్తావకాయ గుర్తొచ్చింది.

దీనికితోడు....పొయ్యి మీద కుతకుతమని ఉడుకుతున్న అన్నం వాసన!

ఇక కొత్తావకాయ మీద దాడి అని నిశ్చయించుకుని........ఎప్పుడు అన్నం ఉడుకుతుందా అని ఆశగా అక్కడే కూర్చున్నా!

నా ఆలోచన ఎలా కనిపెట్టిందో.....అమ్మ ఒక చిన్న గిన్నెలోకి  ఆవకాయ తీసి పెట్టింది!

క్రమంగా చీకటి పడుతోంది. బైట చినుకులు వేగం పుంజుకున్నాయి! అనుకున్నట్టే కరెంటు పోయింది....అమ్మ చార్జ్ లైట్ వెలిగిస్తానంటే.....ఒద్దని కాండిల్ వెలిగించా!

వెనక వైపు తలుపు తెరిస్తే......చల్లటి గాలి.....సన్నని వర్షపు తుంపర ఇంట్లోకి వస్తున్నాయ్! బోలెడంత మట్టివాసన మూటగట్టుకోస్తున్నాయ్!! నడివేసవిలో ఈ వర్షమేంటో....కాని చాలా బాగుంది.

ఇంతలోకే ఎక్కడినించి వచ్చాడో.....మా తమ్ముడు వచ్చాడు.....'అమ్మా ఆకలి అన్నం పెట్టు' అని!

అప్పటిదాకా ఎలాగోలా తమాయించుకున్న నేనూ ఇక ఆగలేకపోయా!

అమ్మ ఇద్దరికీ ఒకే కంచంలో కలిపింది.....వేడి వేడి అన్నంలో....ఎర్రెర్రని కొత్తవకాయ్! అబ్బ! ఆ రంగుచూస్తేనే సగం కడుపు నిండిపోతుంది!!

నూనెలో తేలుతున్న గుజ్జుతో కూడిన ఎర్రని మామిడి ముక్కలు 'రా రమ్మని' అని ఊరిస్తుంటే....అలానే తీసుకుని నోట్లో పెట్టేసుకుందామని ఉన్నా....మళ్లీ అమ్మచేతి కమ్మదనం మిస్ అయిపోతానని ఆ పని చేయలేదు!

అమ్మ పల్చగా కలుపుతుంటే....మారం చేసి మరీ ఒత్తుగా....ఎర్రగా కలిపించా.ఒక్కోముద్ద చేసి.....నాకు తమ్ముడికి నోట్లో పెట్టింది.

ముద్ద ఇలా నోట్లో పెట్టుకోగానే....ఆ కారానికి కళ్ళ వెంబడి నీళ్ళు.....అయినా తినాలని ఆశ...అదేమి ఆకర్షణో ఆవకాయలో!

అంతలోనే.... ఎక్కడనించి తెచ్చిందో ఇంత వెన్నపూస తీసుకొచ్చి వేసింది అమ్మ.

'ఏమే బంగారం.....కారంగా ఉందా? లేదులే తల్లి! ఇప్పుడు చూడు....ఎంత బాగుంటుందో!' అని ముందు ఆ వెన్నపూస కాస్త నాలికకి రాసి తరువాత  ఒక్కొక్క ముద్దలో  వెన్నపూస కలిపి తన చేత్తో నోట్లో పెడుతుంటే......ఆ కొవ్వొత్తి వెలుగులో......ఆ వర్షపు గాలిలో....కొంచెం కొంచెం కారంగా....మరెంతో కమ్మగా ఉన్న కొత్తావకాయ+వెన్నపూస రుచి.... అదుర్సో అదుర్స్!

ఆ రోజు పోటీలు పడి...నేనూ మా తమ్ముడు ఎన్ని ముద్దలు తిన్నామో.....!!

అంత రుచిగా ఒక ఆహార పదార్ధం ఉంటుందని నాకు అప్పటిదాకా తెలీలేదు......ఆ రుచి మళ్లీ ఎక్కడా నాకు తారస పడలేదు!

మరి అది అమ్మ చేతి మహిమో....కొత్తావకాయ గుణమో.....వర్షపు సాయంత్రం వరమో.... ఏమో!