అది ఒక వేసవి సాయంత్రం!! నిప్పులు చెరిగిన సూర్యుడు కాస్తంత శాంతించాడు!!
చల్లని పిల్లగాలి చక్కిలిగింతలు పెడుతోంది!!
రివ్వున ఎగిరే గువ్వపిట్టలా.....మనసు ఆ పైరగాలిలో పడి ఎటో వెళ్ళిపోతోంది!!
డాబా మీద ఉన్న గట్టు పైన కూర్చొని చకచకా ఇంటికి వెళ్ళే పిట్టల్ని చూస్తూ......అలసిసొలసి కిందకి దిగిపోతున్న సూర్యుడికి టాటా చెబుతూ ఆ చల్లగాలిని ఆస్వాదిస్తూ ఉన్నా!
అంతలోనే తియ్యటి పిలుపొకటి చెవిని తాకింది.....'అమ్మలూ.....కిందకి రావే! పచ్చడి కలపాలి!'
అమ్మ పుడుతూనే తేనే గొంతులో పోసుకుని పుట్టిందేమో....ఎప్పుడు ఇలాగే తియ్యగా పిలుస్తుంది!!
నేను డింగ్ డింగ్ అని రెండుమెట్ల మీదనించి ఒకేసారి దూకుతూ.....కిందకి వెళ్ళానా.....నాకోసం ఎదురు చూస్తున్నాయ్....చక్కగా ఆరబెట్టిన మామిడి ముక్కలు. వాటిని చూడగానే ఎర్రగా ఉండే ఆవకాయే కళ్ళముందు కనపడుతోంది!!
ముందురోజు మా కూరగాయల రమేష్ కొట్టిచ్చిన ఆ మామిడి ముక్కల టెంకకి ఉన్న తొక్కు తీసి...ముక్కలు తుడిచి....ఆరబెట్టాము కదా....ఇప్పుడేమో పచ్చడి పట్టడం అన్నమాట!
వాటికి తగిన ఆవపిండి,ఉప్పు,కారం,పసుపు కలిపి అంతకు తగ్గ నూనె పోసి....అలా చేత్తో అమ్మ ఆ ముక్కల్ని కలియ తిప్పుతుంటే..... నాకు నోరు ఊరిపోతుంటే....ఆగలేక ఒక ముక్క తీసుకుని నాకేసా! హ్మ్! అప్పుడే కలిపిన ఊరని ఆవకాయ్ దబ్బ ఎలా ఉంటుంది?? అలాగే ఉంది నామొహం కూడా ఆ క్షణంలో!
వాటికి తగిన ఆవపిండి,ఉప్పు,కారం,పసుపు కలిపి అంతకు తగ్గ నూనె పోసి....అలా చేత్తో అమ్మ ఆ ముక్కల్ని కలియ తిప్పుతుంటే..... నాకు నోరు ఊరిపోతుంటే....ఆగలేక ఒక ముక్క తీసుకుని నాకేసా! హ్మ్! అప్పుడే కలిపిన ఊరని ఆవకాయ్ దబ్బ ఎలా ఉంటుంది?? అలాగే ఉంది నామొహం కూడా ఆ క్షణంలో!
చిరునవ్వు నవ్వింది అమ్మ!
'నాలుగురోజులు ఆగవే! అంత ఆత్రమెందుకు! అప్పుడు ఇంతకి రెండింతలు రుచిగా లేకపోతె నన్నడుగు! ' అంది.
అంతటితో ఊరుకుందా....లేదు....నాకిష్టమని తియ్యగా ఉండే బెల్లమావకాయ కొంచెం కలిపింది.....వేడి చేయదని పెసరావకాయ కూడా కొంచెం కలిపింది.ఆ ఊరగాయల్నిఎంచక్కా జాడీలలో పెట్టి....వాసిన కట్టి.....చక్కగా దాచిపెట్టేసింది!
అబ్బబ్బ! నా వల్లకాట్లేదు.....అవన్నీ చూస్తుంటే! అన్నీ ఒకేసారి తినేయాలని అనిపిస్తోంది!! కాని ఎలా?
అబ్బబ్బ! నా వల్లకాట్లేదు.....అవన్నీ చూస్తుంటే! అన్నీ ఒకేసారి తినేయాలని అనిపిస్తోంది!! కాని ఎలా?
హ్మ్! సరే...నాలుగురోజులు డెడ్ లైన్...... అప్పటికి ఆవకాయ పెట్టలేదో.........'ప్రియ' పికిల్ తెచ్చేసుకుంటా! అని అల్టిమేటం ఇచ్చా మా అమ్మకి!
'చూద్దాం! అమ్మ పెట్టె ఆవకాయ రుచి నీకు ఆ 'ప్రియ' పికిల్లో ఎలా వస్తుందో!'
చాలెంజ్-చాలెంజ్....
నాలుగురోజుల తరువాత.....
ఆ రోజు సాయంత్రం......ఆకాశమంతా నిండైన నీలిరంగు నింపుకున్న ఒత్తైన మబ్బులతో ఊరిస్తోంది!!
ఒక్కో చినుకు.....పడనా...వద్దా అని ఆలోచించి.....నీలినింగికురలనించి జాలువారుతోంది!!
కమ్మటి మట్టి వాసన.....గుండెలనిండా నిండిపోతోంటే.........వేడివేడిగా ఏమైనా తినాలనిపించింది!!
'అమ్మా.....పకోడీ వేయవా?' అని అడిగేలోపు.....కొత్తావకాయ గుర్తొచ్చింది.
దీనికితోడు....పొయ్యి మీద కుతకుతమని ఉడుకుతున్న అన్నం వాసన!
ఇక కొత్తావకాయ మీద దాడి అని నిశ్చయించుకుని........ఎప్పుడు అన్నం ఉడుకుతుందా అని ఆశగా అక్కడే కూర్చున్నా!
నా ఆలోచన ఎలా కనిపెట్టిందో.....అమ్మ ఒక చిన్న గిన్నెలోకి ఆవకాయ తీసి పెట్టింది!
ఇంతలోకే ఎక్కడినించి వచ్చాడో.....మా తమ్ముడు వచ్చాడు.....'అమ్మా ఆకలి అన్నం పెట్టు' అని!
అప్పటిదాకా ఎలాగోలా తమాయించుకున్న నేనూ ఇక ఆగలేకపోయా!
అమ్మ ఇద్దరికీ ఒకే కంచంలో కలిపింది.....వేడి వేడి అన్నంలో....ఎర్రెర్రని కొత్తవకాయ్! అబ్బ! ఆ రంగుచూస్తేనే సగం కడుపు నిండిపోతుంది!!
నూనెలో తేలుతున్న గుజ్జుతో కూడిన ఎర్రని మామిడి ముక్కలు 'రా రమ్మని' అని ఊరిస్తుంటే....అలానే తీసుకుని నోట్లో పెట్టేసుకుందామని ఉన్నా....మళ్లీ అమ్మచేతి కమ్మదనం మిస్ అయిపోతానని ఆ పని చేయలేదు!
అమ్మ పల్చగా కలుపుతుంటే....మారం చేసి మరీ ఒత్తుగా....ఎర్రగా కలిపించా.ఒక్కోముద్ద చేసి.....నాకు తమ్ముడికి నోట్లో పెట్టింది.
అంతలోనే.... ఎక్కడనించి తెచ్చిందో ఇంత వెన్నపూస తీసుకొచ్చి వేసింది అమ్మ.
'ఏమే బంగారం.....కారంగా ఉందా? లేదులే తల్లి! ఇప్పుడు చూడు....ఎంత బాగుంటుందో!' అని ముందు ఆ వెన్నపూస కాస్త నాలికకి రాసి తరువాత ఒక్కొక్క ముద్దలో వెన్నపూస కలిపి తన చేత్తో నోట్లో పెడుతుంటే......ఆ కొవ్వొత్తి వెలుగులో......ఆ వర్షపు గాలిలో....కొంచెం కొంచెం కారంగా....మరెంతో కమ్మగా ఉన్న కొత్తావకాయ+వెన్నపూస రుచి.... అదుర్సో అదుర్స్!
ఆ రోజు పోటీలు పడి...నేనూ మా తమ్ముడు ఎన్ని ముద్దలు తిన్నామో.....!!
అంత రుచిగా ఒక ఆహార పదార్ధం ఉంటుందని నాకు అప్పటిదాకా తెలీలేదు......ఆ రుచి మళ్లీ ఎక్కడా నాకు తారస పడలేదు!
మరి అది అమ్మ చేతి మహిమో....కొత్తావకాయ గుణమో.....వర్షపు సాయంత్రం వరమో.... ఏమో!
ఒక్కో చినుకు.....పడనా...వద్దా అని ఆలోచించి.....నీలినింగికురలనించి జాలువారుతోంది!!
కమ్మటి మట్టి వాసన.....గుండెలనిండా నిండిపోతోంటే.........వేడివేడిగా ఏమైనా తినాలనిపించింది!!
'అమ్మా.....పకోడీ వేయవా?' అని అడిగేలోపు.....కొత్తావకాయ గుర్తొచ్చింది.
దీనికితోడు....పొయ్యి మీద కుతకుతమని ఉడుకుతున్న అన్నం వాసన!
ఇక కొత్తావకాయ మీద దాడి అని నిశ్చయించుకుని........ఎప్పుడు అన్నం ఉడుకుతుందా అని ఆశగా అక్కడే కూర్చున్నా!
నా ఆలోచన ఎలా కనిపెట్టిందో.....అమ్మ ఒక చిన్న గిన్నెలోకి ఆవకాయ తీసి పెట్టింది!
క్రమంగా చీకటి పడుతోంది. బైట చినుకులు వేగం పుంజుకున్నాయి! అనుకున్నట్టే కరెంటు పోయింది....అమ్మ చార్జ్ లైట్ వెలిగిస్తానంటే.....ఒద్దని కాండిల్ వెలిగించా!
వెనక వైపు తలుపు తెరిస్తే......చల్లటి గాలి.....సన్నని వర్షపు తుంపర ఇంట్లోకి వస్తున్నాయ్! బోలెడంత మట్టివాసన మూటగట్టుకోస్తున్నాయ్!! నడివేసవిలో ఈ వర్షమేంటో....కాని చాలా బాగుంది.
ఇంతలోకే ఎక్కడినించి వచ్చాడో.....మా తమ్ముడు వచ్చాడు.....'అమ్మా ఆకలి అన్నం పెట్టు' అని!
అప్పటిదాకా ఎలాగోలా తమాయించుకున్న నేనూ ఇక ఆగలేకపోయా!
అమ్మ ఇద్దరికీ ఒకే కంచంలో కలిపింది.....వేడి వేడి అన్నంలో....ఎర్రెర్రని కొత్తవకాయ్! అబ్బ! ఆ రంగుచూస్తేనే సగం కడుపు నిండిపోతుంది!!
నూనెలో తేలుతున్న గుజ్జుతో కూడిన ఎర్రని మామిడి ముక్కలు 'రా రమ్మని' అని ఊరిస్తుంటే....అలానే తీసుకుని నోట్లో పెట్టేసుకుందామని ఉన్నా....మళ్లీ అమ్మచేతి కమ్మదనం మిస్ అయిపోతానని ఆ పని చేయలేదు!
అమ్మ పల్చగా కలుపుతుంటే....మారం చేసి మరీ ఒత్తుగా....ఎర్రగా కలిపించా.ఒక్కోముద్ద చేసి.....నాకు తమ్ముడికి నోట్లో పెట్టింది.
ముద్ద ఇలా నోట్లో పెట్టుకోగానే....ఆ కారానికి కళ్ళ వెంబడి నీళ్ళు.....అయినా తినాలని ఆశ...అదేమి ఆకర్షణో ఆవకాయలో!
'ఏమే బంగారం.....కారంగా ఉందా? లేదులే తల్లి! ఇప్పుడు చూడు....ఎంత బాగుంటుందో!' అని ముందు ఆ వెన్నపూస కాస్త నాలికకి రాసి తరువాత ఒక్కొక్క ముద్దలో వెన్నపూస కలిపి తన చేత్తో నోట్లో పెడుతుంటే......ఆ కొవ్వొత్తి వెలుగులో......ఆ వర్షపు గాలిలో....కొంచెం కొంచెం కారంగా....మరెంతో కమ్మగా ఉన్న కొత్తావకాయ+వెన్నపూస రుచి.... అదుర్సో అదుర్స్!
ఆ రోజు పోటీలు పడి...నేనూ మా తమ్ముడు ఎన్ని ముద్దలు తిన్నామో.....!!
అంత రుచిగా ఒక ఆహార పదార్ధం ఉంటుందని నాకు అప్పటిదాకా తెలీలేదు......ఆ రుచి మళ్లీ ఎక్కడా నాకు తారస పడలేదు!
మరి అది అమ్మ చేతి మహిమో....కొత్తావకాయ గుణమో.....వర్షపు సాయంత్రం వరమో.... ఏమో!
....కానీ నా సాంగ్ ఏమో....'ఎంతో మజాలంటా! హర్షీస్ ప్రపంచమంటా....రీసీస్ పక్షులు...గోడైవా చెట్లు....' ఇలా పాడుకుంటున్నా......నిన్నటి నా దినచర్య ఒకసారి పరిశీలిస్తే ఇది అర్ధమయిపోతుంది.....పొద్దున్నే బ్రేక్ ఫాస్ట్ తోపాటు ఒక చాక్లెట్.....నెక్స్ట్ ఇంటిపని మొదలుపెట్టే ముందు....అది అయిపోయాక ఒకటి.తర్వాత వంట ప్రోగ్రాం మొదలు పెట్టె ముందు ఒకటి.....అది అవ్వగానే అలిసిపోతాం కదా..అప్పుడు ఇంకో చాక్లెట్....సరే ఇంతలో చందు వచ్చేస్తాడు....మరీ ఇన్ని చాక్లెట్లు తిన్నా అని తెలిస్తే ఎలా?? అందుకని అప్పుడు మాత్రం బుద్దిమంతురాలిలాగా ఉండి లంచ్ అవ్వగానే చందు అటు వెళ్ళగానే మళ్లీ ఇంకో చాక్లెట్(మరి లంచ్ తరువాత తీపి తినాలి కదా
)...తరువాత కాసేపు బ్లాగులు చూడటం...అలా ఒక గంట గడిచిపోతుందా కాసిని చాక్లెట్లు తినాలనిపిస్తుంది కానీ ఎక్కువ తినకూడదు కదా అందుకని ఒకేఒక్క చాక్లెట్ తినేసి....ఏదో ఒక పుస్తకం పట్టుకుని కూర్చుంటా.....ఇక సాయంత్రం చందు రాగానే...'ఒక చాక్లెట్ తింటా చందు....' అంటే....'తిను ఇందు...నీకోసమేగా తెచ్చింది తిను...' అంటాడు...అప్పుడు అధికారికంగా ఇంకోటి అన్నమాట
మా స్కూల్ లో 'కవిత' అనే ఒక అమ్మాయి ఉండేది.ఆ అమ్మాయి వాళ్ళ అమెరికా బంధువులు తెచ్చే చాక్లెట్ల గురించి మా అందరికీ పెద్ద పెద్ద షోలు వేసి మరీ చెప్పేది.'మా అంకుల్ అమెరికానించి డైరీ మిల్క్ తెచ్చాడే.కానీ నేను దాన్ని టేబుల్ మీద పెట్టేసి మర్చిపోయా.ఒక టూ వీక్స్ తరువాత దాన్ని చూసా.అయినా అది అంతే ఉంది చెక్కు చెదరకుండా! చూసారా! అద్దీ అమెరికా చాక్లెట్లు అంటే' అని తెగ సోది చెప్పేది...బొత్తిగా టీవి జ్ఞానం లేని నేను 'అవునా! నిజామా! అబ్బో!' అనుకునేదాన్ని.అప్పుడు అమెరికా చాక్లెట్లు అంటే క్రేజ్..డైరీ మిల్క్ ఇండియా లో పాన్ షాపు లో కూడా అమ్ముతారని నా చిన్ని బుర్రకి ఆనాడు తట్టలేదు
. అమెరికా చాక్లెట్లు బాగుంటాయని...ఎప్పటికైనా అమెరికా వెళ్లి చాక్లెట్ తినాలని ఇలా చాలా చాలా అనేసుకున్నా... :))
.'అమ్మో!!! చాక్లేట్లకంటే పళ్ళు ముఖ్యం అనుకున్నా...' కానీ వదలలేకపోయా....అలా మెల్లగా నాకు చాక్లేట్లకి బంధం ఏర్పడింది.మా తమ్ముడి పుట్టినరోజుకి నాన్న పెద్ద కాడ్బరీ చాక్లెట్ బాక్స్ తెచ్చారు.దాంట్లో ఉన్న చాక్లెట్లు అన్నీ తినేసాక అది వాడు జామెట్రీ బాక్స్ గా యూజ్ చేసేవాడు.నాకు అలాంటిది కావాలని ఎంత ఏడ్చానో! మరీ నా పుట్టినరోజు అప్పటికే అయిపోయిన్దాయే!! ఆఖరికి ఒకరోజు దాంట్లో వేపకాయలు అన్నీ పిసికి రసం చేసి అందులో పోశా...వాడు దెబ్బకి దాని జోలికి పోలేదు
.చీట్ చేయకూడదు అని రూల్ కూడా పెట్టుకున్నాం
అయినా ఎవరికి వారం దొంగచాటుగా చాక్లెట్లు మెక్కేస్తూ ఉండేవాళ్ళం.డైరీ మిల్క్,పెర్క్,మంచ్,మిల్కిబార్,కిట్-కాట్,ఫైవ్ స్టార్,బార్ వన్....ఇంకా డైరీ మిల్క్ లో లభ్యమయ్యే అన్నీ ఫ్లేవర్స్,....అన్నీ వెరైటీస్ టేస్ట్ చేసేసాం....సరదాగా మొదలైనది......వదలలేని స్థితి కి వచ్చింది.చివరికి చందు పరిచయం అయ్యాక తనకీ అర్ధమయింది నా చాక్లెట్ల పిచ్చి....కానీ నా ఇష్టమే వీక్నెస్ అయిపొయింది....ఇక విప్రో ఎక్సామ్స్ అపుడు 'ఇందు నువ్వు ఈ చాప్టర్ ఇవాళ ఫినిష్ చేసేస్తే నీకో చాక్లెట్'......'ఇందు నువ్వు అల్లరి చేయకుండా అన్నం మొత్తం తినేస్తే నీకు పెద్ద చాక్లెట్ కొనిపెడతా' ఇలా సుతిమెత్తని బ్లాక్మైల్స్ కూడా మొదలయ్యాయి
....
....ఆహా! వాల్మార్ట్ కి వెళ్ళినా...క్రోగర్ కి వెళ్ళినా....అదేదో సినిమా లో భానుప్రియ 'కొసరు' అని అడిగినట్టు..నేను కూడా...'చాక్లెట్' అని అడగటం...చేసేది లేక...అవి తీసుకోవడం చందు కి అలవాటయిపోయింది..... అయినా నాకోసమే అన్నట్టు బిల్ కౌంటర్ దగ్గరే పెడతారు
.నాకు మరీ అంత వైలెంట్ కోరికలు లేవు గాని...ఏదో ...పూటకి మూడు చాక్లెట్ బార్లు తింటే చాలు
...అలాంటిది చిరు చేదుగా ఉండే కాకరకాయకూర మాత్రం లొట్టలేసుకుంటూ తింటా
.కానీ మెల్లగా అలవాటుపడిపోయా.మా ఇంటి ముందు చిన్న పెరడు ఉండేది.అక్కడ ఫెన్సింగ్ మీద కాకర తీగ పాకించేది అమ్మ.దానికి కాసే బుజ్జి బుజ్జి కాకరకాయల వేపుడు కూర ఎంత బాగుంటుందో!
.నేను పక్కా సాత్వికాహారిని....ఏదో సాధుజీవిని.
'పిట్ట' అంటే మనం వాడుకలో అనుకుంటాం కదా....'పిట్టంత ఉన్నాడు'...అది ఇది అని.అలా చిన్నది అనే అర్ధం అన్నమాట.చాలా సన్నగా ముక్కలు తరిగి నూనెలో వేయించి....అలాగే సన్నగా ఉలిపాయాలు తరిగి అవి విడిగా వేయించి....ఆఖరికి రెండు కలిపి ఉప్పు-కారం....కాసింత పంచదార జల్లి దించేసే ఈ పిట్టకూర తింటే నిజ్జంగా జన్మ ధన్యం 
. ఇక కాకరకాయ-బెల్లం కూర కూడా కేక.అదీ నేను చేసినది ఐతే బాగా ఇష్టం 
