మంచుకురిసేవేళలో.....

నేను కోరుకున్న ఉదయం........

నాకెప్పటినించో మంచుపొరలు ఇంకా వీడకముందే బాల్కని/పాటియొలోకి వచ్చి కూర్చుని వేడి వేడి ఫిల్టర్ కాఫీ తాగుతూ సూర్యోదయాన్ని చూడాలని :) మనకున్న నిద్రాదేవి అపారకరుణాకటాక్షాలవలన అది ఈ జన్మకి నెరవేరని కోరిక అని సరిపెట్టుకుంటువస్తున్నా! :)) కాని నాకు అంతకంటే ఎక్కువ నా కిట్టు కరుణ ఉందని(అప్పుడప్పుడూ ఏడిపించినా) మొన్నే అర్ధమయింది ;) 

అసలు సంగతేంటంటే........

మొన్న లాంగ్ వీకెండ్ ఎక్కడికెళదామా అని బుర్ర బద్దలు కొట్టుకుంటుంటే వాషింగ్టన్ వెళ్దాం.... అసలే మొన్న భూకంపం వచ్చింది కదా.... కాస్త పరామర్శిద్దాం ఒబామని అని బయలుదేరాం ;)

మాతోపాటు వచ్చారు మాకు తెలిసినవాళ్ళయిన శర్మ,జ్యోతి :) వాళ్ళకి ఇద్దరు కవలపిల్లలు.... సన్ని,బన్ని :) వయసు మూడేళ్ళే అయినా..... అల్లరి మాత్రం ఆకాశమంత :))

హ్మ్! ఇక మా యాత్ర విషయానికి వస్తే...

సరాసరి వాషింగ్టన్ వెళ్తె ఎలా? మధ్యలో ఏమన్నా కవర్ చేద్దామని.... ఇస్కాన్ గుడికి అంటూ వెస్ట్ వర్జీనియాలో ఉన్న 'గోల్డెన్ టెంపుల్ ' కి వెళ్ళాం. ఆ రోజు రాత్రి అక్కడ ఉండి మర్నాడు పొద్దున్నె దర్శనం చేసుకుని పిట్స్బర్గ్ వెళ్ళాలని ప్లాన్. శుక్రవారం మధ్యాహ్నం ఆఫీసులకి డుమ్మా కొట్టి బయలుదేరినవాళ్ళం ఆ రోజు అర్ధరాత్రికి ఇస్కాన్ చేరాం.  కొండల్లో,అడవుల్లో జీపీయస్ ఇచ్చిన తప్పు రూట్లో వెళ్ళిపోయి మళ్ళి ఎలాగొలా తిరిగి తిరిగి కెరెక్ట్ రూట్ కనుగొని ఎలాగైతేనేం అర్ధరాత్రికి వెళ్ళాం :)

ఇక పొద్దున్నే అందరూ నిద్రపోతుంటే ఎప్పటినించో ఉన్న నా కోరిక తీర్చుకునేందుకు ఆరింటికే నిద్ర లేచా :) [అంతా కృష్ణమాయ :)) ]

కిటికి బ్లెండ్స్ పక్కకి జరిపి చూస్తే.....మన గీతాంజలి సినిమాలో చూప్పించినట్టు అంతా పొగమంచు :) కనుచూపుమేరా మబ్బు నేలవాలిందా అన్నట్టు. బైటికి వెళ్ళాలంటే భయమేసింది. అసలే అడవి..... పైగా మంచు..... ఇంకా జనసంచారం లేదు.సరేలెమ్మని వేడివేడి టీ,కాఫీ లేకపొయినా అలా కిటికి పక్కన కూర్చుని ఆల్చిప్పలాగా కళ్ళు తెరిచి చూస్తు ఉన్నా.

కాసేపటికి మంచు తెరలు ఒక్కొక్కటి విచ్చుకోవడం మొదలుపెట్టాయి.సూర్యుడు ఆ మంచు దుప్పట్లని తొలగించి చెట్లని,పూవులని సుతారంగా ముద్దాడి లేలెమ్మని మేల్కొలుపుతున్నాడు. 

అప్పుడే ఒక విదేశిజంట చేతిలో జపమాల తిప్పుతు వెళుతున్నారు.చక్కగా చీరకట్టుకున్న ఆమెని,లాల్చి వేసుకున్న అతన్ని చూస్తే ముచ్చటేసింది :)

ఇక ఆగలేకపోయా.చందూ చూస్తే బాగా నిదరొయింగ్స్! పాపం రాత్రి డ్రైవింగ్కి అలసిపోయినట్టు ఉన్నాడు. ఎందుకులే లేపడం...పాపం పడుకోని అని ఇక నేనే ధైర్యం చేసి ముందడుగేసా! వెంటనే ఎస్సెల్లార్ మెడలో వేసుకుని అభినవ ఫోటోగ్రాఫర్లాగా బయలుదేరా. నేను ఇలా రూంలొనించి బైటికొచ్చా జ్యోతి కూడా నాతో పాటు వచ్చారు....'పద ఒకసారి అలా తిరిగొద్దాం' అన్నారు :)  ఇక ఇద్దరం చెట్టాపట్టాలేసుకుని బయలుదేరాం :) 

మేము వెళ్ళేసరికే దొంగమంచుపొరలు.......సుర్యుడికే మస్కా కొట్టేసి మళ్ళి చెట్ల మీద పరుచుకున్నాయి :)) మళ్ళీ గీతాంజలి సీన్ రిపీట్.

ఇక మెల్లగా ఆ మంచులో అలాగే సన్నగా వణుకుతూ...... తడిసిన ఆ గడ్డిమీద నడుస్తూ.... దారి పక్కనే పెరిగిన బంతి,చేమంతి,గులాబి పూలు మంచుముత్యాలతో అలరారుతుంటే అవి చూస్తు... చేతిలో కెమెరాతో కనపడిన దృశ్యమల్లా బంధిస్తూ....అలా వనవిహారం చేస్తున్నాం. ఒక రెండు అడుగులు వేయగానే నెమళ్ళ క్రేంకారం వినిపించింది :) అది ఏదో పక్షి అని జ్యోతి కాదు నెమలి అని నేను గొడవ :))

కొద్ది దూరం వెళ్ళగానే ఒక అందమైన చిన్ని కొలను అందులో తెల్లని హంసలు[హంస ఇప్పుడు లేదు కదా....అవి తెల్లని పెద్ద బాతులయుంటాయ్] ఆ దృశ్యం చాలబాగుంది :) ఇక ఆ కొలను ఎదురుగా చుడగానే కృష్ణచైతన్య ప్రభువు అలౌకికానందంలో తేలిపోతూ నాట్యం చేస్తున్నారు. ఆ ప్రతిబింబం ఈ నీటిలో పడి ప్రతిఫలిస్తూ ముచ్చటగొలుపుతుంటే నేను,జ్యోతి కాసేపు అక్కడే ఉండిపోయాం :)

మళ్ళి మా నడక కొనసాగించి ఆ చైతన్యప్రభువుల విగ్రహాల దగ్గరకి బయలుదేరాం. ఆ దారంతా గడ్డిపూలు విరగబూసాయి. వాటిమీద మంచుబిందువులు పడి పూల అందం అమాంతం పెంచేసాయి. ఆ పూలని ఫొటో తీద్దామంటే కుదరలేదు :((

అక్కడ ఇంకో చిన్న కొలను దానికి ఆనకట్టా ఉన్నాయి :) దానిపక్కనే నెమళ్ళ కేంద్రం ఉంది. అక్కడ తెల్ల నెమళ్ళు, మామూలు నెమళ్ళు కలిసి వనవిహారం చేస్తున్నాయి. ఇందాక అరిచినవి అవే :))

            

నాకు ఆ మంచు చూస్తుంటే...'మంచు కురిసే వేళలో' పాట గుర్తుకొచ్చింది. పైకి పాడదాం అంటే మళ్ళీ జ్యోతి పారిపోతారని పాడలేదనుకోండీ ;) 

కానీ అబ్బా.... ఎంత బాగుందో! చుట్టూ కొండలు.... దట్టమైన అడవులు... కొద్దిదూరంలో కృష్ణమందిరం.... మంద్రంగా వినిపిస్తున్న కృష్ణమహామంత్రభజన...... ఎదురుగా కొలను అందులో బాతులు... దాని ఒడ్డున చైతన్యప్రభువులు.... ఆ వనమంతా తిరుగుతూ అల్లరిచేస్తున్న నెమళ్ళు... పధ్ధతిగా పెంచిన రకరకాల పూలమొక్కలు.... అందాలు ఒలకబోస్తున్న గడ్డిపూలు.... రెండు కొలనులమధ్య చిన్ని వంతెన.... అక్కడే కూర్చోడానికి చిన్న రాతిబల్ల.... చెట్లమధ్యగుండా తొంగిచూస్తున్న చల్లని సూర్యుడు...... హ్మ్! ప్రపంచంలో ఇంతకంటే అందమైన ప్రదేశం ఉంటుందా? నాకు తెలిసి ఉండదేమో!

ఆ నెమళ్ళని చూస్తు, ఆ వంతెన దాటి ఆ మంచుపొరల్లో మేము మమేకమయిపోయి, అప్పుడే ఆకులు రాల్చడం మొదలుపెట్టిన వనాల్లోగుండా నడక సాగించి, మెల్లగా చెట్లపైకి వచ్చి ఆశగా తొంగిచూస్తున్న సూరీడ్ని నా కెమెరాలో బంధించి, చిరుచలి గిలిగింతలు పెడుతుండగా ఇక మా రూంకి బయల్దేరాము :)

అలా ఆ చెట్లమధ్యగుండా,మా మధ్య దూరిపోతున్న మంచుమేఘాల్ని తడుముతూ మా రూం కి చేరుకుంటున్నప్పుడు ముక్కుపుటాల్ని తాకింది కట్టెపొంగలి వాసన.....ఇంకా చిక్కటి బ్రూ కాఫీ పరిమళం :)

'మంచి రుచికల ఉదయం కొత్త సన్రైజ్' ....ఎందుకో ఈ ఏడ్ ఠక్కున గుర్తొచ్చింది :)

ఇక ఆగలేక వెళ్ళి,ముఖం కడుక్కుని చందు ని లేపి చిక్కటి కాఫీ తెచ్చుకుని ఎంచక్కా ఆ మంచులో ఉఫ్ఫు ఉఫ్ఫు అని ఊదుకుంటూ కాఫీ తగుతుంటే.....ఆహ!! స్వర్గం కాళ్ళ కింద ఉందేమో అనిపించింది ఒక్క క్షణం.

నేను కోరుకున్న ఉదయం ఇన్నాళ్ళకి నాకు దొరికింది :)

ఎన్నాళ్ళయినా ఈ చల్లటి మంచు, కొలను, నెమళ్ళు, బాతులు, విగ్రహాలు, వంతెన, చెట్లు, సూర్యుడు నా మనసుని దాటిపోవేమో!! :) 

ఏదేమయినా కృష్ణమాయ కృష్ణమాయే! :) 

నాకెందుకో ప్రకృతినిమించిన అందం దేనిలోను కనిపించదు. ప్రకృతి భగవంతుడి సృష్టి కాబట్టి ఆయన అందం కాస్త అడిగి అరువు తెచ్చుకుందేమో! అరువు తెచ్చుకున్న అందమే ఇంత అందంగా ఉంటే...అసలైన అందం....అదే మా కిట్టూ ఇంకెంత అందంగా ఉంటాడో కదా!

హ్మ్మ్!! :)) 

అవీ ఈసారికి కబుర్లు అయిపోయాయి :) ఫోటోలు చూసి కామెంట్లేసేయండి :)